Ik sta compleet stil
Ervaringen met werken zonder loon
Peter Dibbets, 30 jaar
Productiewerk ISWI Aalten
Loon: bijstandsuitkering
“Sinds ruim tweeëneenhalf jaar ‘modelleer’ ik kunststofbloemen uit China. We zitten in een grote koude hal van de sociale werkvoorziening WEDEO: Wsw’ers met een contract en cao-loon, mensen met een taakstraf en werknemers via de bijstand. De sfeer in de productiehal is negatief en deprimerend.
Officieel zit ik, sinds mijn WW-uitkering afliep, in een reïntegratietraject. Perspectief zie ik niet. Ik sta compleet stil. Ik heb vaak gevraagd ervaring op te mogen doen op het administratieve vlak. Ik heb de opleiding tot filiaalmanager afgerond, ook in die functie gewerkt. En ook een paar jaar commerciële economie gedaan. Ze doen niets om je te helpen een serieuze baan te vinden.
Het is frustrerend en vernederend om geen redelijk inkomen te verdienen. Laatst heb ik geweigerd te werk te worden gesteld in een sporthal. Omdat ik niet elke avond en elk weekend wil werken. Straf: twee maanden geen uitkering. Dat voelt als chantage.
Ik wil graag iets betekenen voor de maatschappij in plaats van goedkope arbeidskracht te zijn. Mensen zijn bang. Bang voor represailles. Ik houd mijn mond niet meer. Ik heb nu toestemming gekregen om twee dagen per week als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk aan de slag te gaan. Eindelijk iets zinvols.”
Uit het rapport 'Stop werken zonder loon'.
Klikl hier om meer te lezen over het rapport.
Kilki hier om dit raport te downloaden.
