Samen voor beter!
AlliantieRaad 14 februari 2018
Op 14 februari kwam de AlliantieRaad bijeen. Enkele tientallen vertegenwoordigers vanuit de achterban van de Sociale Alliantie bespraken onder meer het manifest 'Samen voor beter'.
Nieuwe voorzitter
De bijeenkomst begon met het overdragen van het voorzitterschap. Willem Jelle Berg, die vanuit zijn bestuursfunctie bij het CNV de laatste twee jaar met verve het voorzitterschap vorm gaf, wordt opgevolgd door Kitty Jong, nieuw bestuurslid van de FNV. Zij heeft er duidelijk zin in en ziet de samenwerking in de Alliantie als een belangrijk instrument in de strijd tegen het onrecht van armoede, zowel landelijk als in de plaatselijke lobby.
Klik hier om te lezen wie Kitty Jong is en wat zij voor heeft met de Sociale Alliantie.
Manifest Samen voor beter!
Het hoofdonderwerp van gesprek was een concept voor het manifest dat zich richt op lokale bijdragen aan herstel en behoud van bestaanszekerheid. Het document start bij de sociale grondrechten en reikt middelen aan om lokaal werk te maken van sociale grondrechten en bestaanszekerheid. Dat gaat in drie stappen: feiten verzamelen in de eigen gemeente, voor-stellen doen om directe nood te lenigen en oorzaken achterhalen, benoemen en wegen vin-den om die aan te pakken.
Klik hier om meer te lezen over het manifest.
Voorbeeld RoSA
Ter (grote!) inspiratie vertelden Hans Goosen en Therese Steur eerst over de manier waarop de Rotterdamse Sociale Alliantie (RoSA) het laatste half jaar bezig is om armoede op de agenda te krijgen. Zij schreven een manifest voor een nieuw rechtvaardig armoedebeleid in Rotterdam. Dat kwam tot stand van onderop. Er werden drie bijeenkomsten georganiseerd ter voorbereiding: over 'armoede en geluk', 'armoede en feiten' en 'armoede, heden, verleden en toe-komst'. In juni 2017 werden de 120 punten die in die bijeenkomsten werden ingebracht geclusterd tot 40 punten en verdeeld in de hoofdstukken: 'Van isolement naar erbij horen', 'Van eenzijdige bejegening naar wederzijds vertrouwen', 'Van schulden naar schuldenvrijheid', 'Financieel' en 'Bedreigingen'. Dat manifest werd in september besproken met politici, in 8 bezoeken. Deze 8 (van de 10) raadsfracties bleek achter het manifest te staan. Wereldarmoededag, 17 oktober, werd aangegrepen om de gemeenteraadsleden in een publiek debat te laten reageren. Op die bijeenkomst werd ook het startschot gegeven voor de Actiegroep Rotterdam Armoedevrij (www.armoedevrij2020.nl). Die organiseert op 10 maart een Mars tegen de armoede, die begint op Plein 1940 (bij het Zadkine-monument).
Ook de Armoedecoalitie Utrecht en Delen achter de Duinen uit Den Haag zijn heel actief in het gesprek en de actie over het gemeentelijk armoedebeleid. Door ziekte en treinperikelen konden zij hun verhaal niet doen tijdens de AlliantieRaad, maar kijk maar eens op armoedecoalitie-utrecht.nl en www.delenachterdeduinen.nl.
Klik hier voor een bericht over het verkiezingsdebat in Utrecht en het Sociaal Akkoord dat daar met de partijen werd gesloten.
Ook andere aanwezigen vertelden over hun plaatselijke activiteiten, zoals het verkiezingsdebat van het ISP in Haarlem en de 75 debatten die FNV organiseert over hun 10-puntenplan (zie FNV-Lokaal).
Reacties op het manifest
'Samen voor beter' kreeg veel instemming van de AlliantieRaad. Er werd gepleit om niet al-leen over sociale grondrechten en bestaanszekerheid te spreken, maar nog fundamenteler over burger- en mensenrechten en bestaansrecht. Er waren ook aanvullingen op de para-graaf over kinderen en armoede en over schuldenbeleid. Zo zou de toegang tot de wettelijke schuldsanering (WSNP) minder streng moeten. Een klein foutje kan nu betekenen dat je niet in aanmerking komt of er snel weer uit ligt. Ook de verplichting om bij schulden het lidmaatschap van de vakbond op te zeggen is een heikel punt. De rol van commerciële schuldhulp moet ook worden teruggedrongen.
Eigenlijk ligt ook steeds het aantoonbare en aangetoonde te lage sociaal minimum aan veel problemen ten grondslag. Dat is niet zozeer het beleidsterrein voor gemeenten. Maar in het manifest zullen gemeenten wel opgeroepen worden om flink in gesprek te gaan met de landelijke politiek over beleid dat daar wordt gemaakt en dat nogal eens oorzaak is van armoede.
Een belangrijke toevoeging wordt ook een fel protest tegen het voornemen om in de Participatiewet loonkostensubsidie te vervangen door loondispensatie. Dat klink technisch en dat is het deels ook. Maar het is vooral ook ingrijpend en principieel. Arbeidsgehandicapten die een lagere verdiencapaciteit hebben dan gezonde collega's zijn nu werknemers met minstens minimumloon. De werkgever krijgt een subsidie ter compensatie. De voorgestelde loondispensatie betekent dat de werknemer een laag loon krijgt van de werkgever en dat ze voor aanvulling naar de bijstand mogen. Als ze die krijgen, komen ze dus niet aan minimumloon, maar aan minimumuitkering (70%). Bovendien vallen ze onder het bijstandsregime: als ze spaargeld hebben of een verdienende partner krijgen ze helemaal geen aanvullende bijstand. De verontwaardiging hierover is groot bij vakbeweging en cliëntenorganisaties. in het manifest wordt gepleit om dit van tafel te halen. Wethouders zullen opgeroepen worden om zich tegen deze wet te verzetten door bij de landelijke politiek te vragen deze plannen niet uit te voeren. De Sociale Alliantie zal zelf ook actie ondernemen naar de landelijke politiek.
Hoe werken we ermee?
Het manifest kan misschien nog een rol in de verkiezingsdebatten spelen, maar is vooral bedoeld om in de fase van de collegevorming en het schrijven van coalitieprogramma's te gebruiken. Na 21 maart gaan die onderhandelingen van start en dan is het zaak de nieuwe gemeenteraadsleden te feliciteren met hun verkiezing en hen te vragen om feiten naar boven te halen en beleid te maken voor herstel en behoud van bestaanszekerheid.
Het manifest gaat nu het land in, om lokale groepen de gelegenheid te geven zich voor te bereiden op het benaderen van de politiek. Direct na 21 maart gaat het ook naar de gemeenten, om bij alle nieuwe raadsleden aandacht te vragen voor armoede. Dan gaat er ook een persbericht uit. Hopelijk gaat het een rol spelen in al het gemeentelijk beleid in het sociaal domein!