Mensen volgen hun dromen. Want worden wat je zelf graag wilt, staat hoog in het vaandel. Dat hangt samen met de langetermijntrend individualisering. Niet de kerk, of de vakbond, of de vereniging is middelpunt van oriëntatie. De individuele mens zelf is het middelpunt. Je levensloop kun je plannen.

Tegelijkertijd is de Nederlandse economie een diensten- en kenniseconomie. Mensen moeten daarin bij voorkeur dienstverlenend, representatief en op de goede momenten present zijn. De druk van de perfecte mens speelt op. Maar zo perfect als de mens moet zijn, is de werkelijkheid niet.

	“Studeren wat je leuk vindt” Paulien was tien jaar lang onafhankelijk filmmaakster en leefde op bijstandsniveau. Ze heeft een vriend en een dochter en werkt nu als beeldarchivaris. Paulien leefde onder het minimum. En maakte onvergetelijke reizen. “Geen toekomst in” Paulien leefde in filmmakerskringen waar het schaamtevol was een baantje te hebben. Onafhankelijk film maken had status en mensen keken naar haar op. Ze was altijd bezig met geld voor haar films. Zelf zou Paulien nooit een huis kunnen kopen.

	“Geen redding” Jan en Ardy investeerden flink in hun veehoudersbedrijf. Als gevolg van de varkenspest gingen ze failliet en verloren alles. De boerderij van Jans familie moest verkocht. Tien jaar lang betaalden ze schulden af. Jan werkt nu in de groenvoorziening en Ardy doet schoonmaakwerk. Ze hebben drie inmiddels volwassen kinderen. “Alles ben je kwijt” Jan en Ardy werkten hard. Het eigen varkensbedrijf opbouwen was zwaar werk. Maar ook mooi werk. Jan en Ardy hadden de ambitie om vooruit te gaan. Ze probeerden alles. Het was niet genoeg.